Hoewel we weinig ‘nieuws’ te delen hadden (en hebben), betekent dat niet dat er niets is gebeurd. Wat betreft de vermeende onrechtmatige wetgeving, wilde onze advocaat (mr. P. Lodestijn) eerst concrete voorbeelden van naheffingen en ‘knevelarij’ op basis van de 31%-regeling zien.
Het afgelopen jaar merken we dat taxatierapporten die afwijken van de 31%-forfait op de schadebegroting door de Belastingdienst kritisch worden beoordeeld. Binnen bepaalde gelederen van de Belastingdienst lijkt men zich ervan bewust te zijn dat dit op termijn waarschijnlijk niet houdbaar is. Wij brengen dit uiteraard onder de aandacht, sterker nog, dat is al gebeurd via een brief van 18 oktober jl. aan het Directoraat-Generaal van het Ministerie van Financiën. Tegelijkertijd is de dagvaarding voorbereid, die bij uitblijvende reactie (tot op heden het geval) zal worden uitgebracht. Op 4 november is het Ministerie herinnerd aan de uitblijvende behandeling. We zitten er dus bovenop!
Verder hebben we gemerkt dat met name ‘hertaxaties door DRZ’ worden nageheven wegens niet-toepassing van de 31%-regeling. Tegelijkertijd zien we dat DRZ zelden schade vaststelt, en de Belastingdienst dit vrijwel altijd volgt. Ook merken we dat sommige autobedrijven door de Belastingdienst onder druk worden gezet met naheffingen, met de eis om te stoppen met het importeren van voertuigen volgens de taxatiemethodiek. Grote dealerholdings zijn daarvoor gezwicht en gestopt met import.
Deze werkwijzen zijn, zoals iedere buitenstaander ziet, volstrekt willekeurig en volgens ons een vorm van verboden fiscale discriminatie, in strijd met onder meer artikel 110 VWEU.
Wat we het afgelopen jaar ook hebben gezien, en toejuichen, is dat veel zogenaamde ‘quasi-taxateurs’ het veld hebben moeten ruimen. Wij pleiten voor geloofwaardige taxatierapporten, gebaseerd op objectieve waarnemingen en correcte toepassing van wet- en regelgeving door de taxateur. Taxateurs die importeurs bedienen op basis van een besteld bpm-bedrag moeten terecht verdwijnen.
Het mag bekend zijn dat de inzet van een gespecialiseerde advocaat in dit dossier zeer kostbaar is. Om duidelijk te zijn: ‘de kas is alweer bijna leeg!’ en tekorten worden aangevuld door de bekende ‘aanjagers’ die bij jullie bekend zijn. Uiteindelijk is deze inzet in ieders belang en een financiële bijdrage het minste wat je kunt doen. Deze acties zijn noodzakelijk om ons werk voort te zetten.